www.lostdharma.fora.pl

Alex

-Myślisz że znajdę swój bagaż ? przynajmniej plecak?- zapytała cicho.

Skrzynia

- Jest zawsze jakaś szansa. Warto spróbować. - wstał powoli - idziesz? - spytał podając jej rękę.

Alex

-Ide ide- powiedziałą i złapała jego dłoń wstająć.

Candy_Lie

Wreszcie po paru minutach, a może były to godziny opadła na ziemię, obok obcych ludzi, którzy mamrotali ze sobą. Wciąż nikt nie mógł uwierzyć, że samolot uległ zniszczeniu, a oni są skazani na to miejsce. Jednak wkrótce będę musieli w to uwierzyć, przyjąć to do świadomości.
Lekko się skrzywiła, gdy spojrzała na niewielką ranę na nodze. Nie wyglądała groźnie. Jednak dziewczyna oderwała rękaw koszulki i obwiązała nią ranę.
- Na razie musi to wystarczyć. - wymamrotała aby usłyszeć własny głos i rozejrzała się dookoła. Piasek, dżungla, woda...nic więcej.

Czy pytanie dziewczyny lekko zbiło go z tropu? Nie...no może troszeczkę...szczególnie jej przerażone spojrzenie, które spoczęło na nim.
- Nie...niestety nie jestem. - odparł i uśmiechnął się lekko, prawie niedostrzegalnie. - Chodźmy...musimy dotrzeć na plażę, tam za pewne rozbiła się reszta samolotu. - dodał z goryczą i chwycił dziewczynę za dłoń, ruszając przed siebie.

Alex

Szła za nim nie odzywając się. Kim był? Czy ona żyła?
-Ja.k jak się nazywasz?- zapytała szeptem, cała drzała.

Candy_Lie

Poruszyła nogą. Trochę bolało...tylko trochę. Gdy patrzała na innych rannych czuła, że jej rana jest jedynie lekkim draśnięciem...niewielką rysą na planie. Niemiły ucisk w okolicach żołądka narastał. Czy inni przeżyli? Lary, Sue...i jej brat. Czy nic im nie jest?
Powoli ruszyła przed siebie, czasami sie zatrzymując.

- Steve. - odparł szybko, niczym żołnierz recytujący swój raport i spojrzał na dziewczynę. Czuł jak drży i rozgląda się dookoła z rozpaczą.
- Wszystko będzie dobrze. Na pewno... - dodał chcąc dodać jej otuchy. Czyż nie to powinien robić?

Alex

Skineła głową , nie wiedziała co robić.
-A gdzie? Gdzie myśmy się rozbili- zapytała i wytarła krew z policzka.

Candy_Lie

- Przelatywaliśmy nad Pacyfikiem...więc chyba na jednej z jego licznych wysp. Jednak to nie jest ważne... - odparł i trochę lekceważąco machnął dłonią, jakby chciał dodać jej otuchy. - Najważniejsze żeby zauważyli, że z radaru zniknął jeden z samolotów. - dodał z nutą goryczy i ścisnął lekko, porozumiewawczo jej drobną dłoń. Nawet uśmiechnął sie kącikami ust, słysząc w oddali spokojny szum oceanu.

Alex

Skineła głową.
-Może usiądziemy?- powiedziałą rozgladając się.

Candy_Lie

Razem ze słowami dziewczyny ich oczom ukazała się plaża, a raczej panujący na niej chaos. Ludzie biegali starając się bezskutecznie odnaleźć bliskich. Inni samotnie szlochali... - doskonała panika i wizerunek cierpienia, aż on sam poczuł przez chwilę jak ta cała sytuacja go przytłacza.
- Dobrze. - skinął głową i ostrożnie pomógł jej usiąść na gorący piasek. - Zaraz przemyjemy tą ranę... - mruknął jakby sam do siebie, rozglądając się dookoła.

Alex

Dotknęła delikatnie rany i skrzywiła się czując szczypiący ból.Podkuliła nogi i rozejrzała się.
-Przyleca jeszcze dziś?

Candy_Lie

-Na pewno...dzisiaj albo jutro...najpóźniej za parę dni. - odparł urywając skrawek własnej koszuli, dzięki czemu pozbył się jednego z podwiniętych rękawów.
- Poczekaj, zaraz wrócę. - dodał i podbiegł do brzegu, aby zmoczyć kawałek materiału w słonej wodzie. Starał się zorientować w sytuacji i zapamiętać jak najwięcej osób. Sam nie posiadał ani jedne rany, co mogło być trochę podejrzane, jednak teraz nikt nie zwracał na to uwagi.

Alex

Spojrzała za mężczyzną . Nie miał żadnej rany. Miał szczęście . Oby zaraz przyleciał helikopter i zabrał ich z tąd!

Candy_Lie

Po chwili wrócił...przecież nie zostawi pięknej kobiety w potrzebie, chociaż tutaj - na plaży - nie było podziału: na lepszych i gorszych. Tutaj liczyło się szczęście i spokój.
- Już jestem. - rzekł i uśmiechnął się lekko, kucając przed dziewczyną. Jego uwadze nie umknął fakt, że wciąż bada wzrokiem niebo.
- Może trochę poszczypać. - dodał i zaczął delikatnie ocierać krew z policzka ciemnowłosej. - Jak masz na imię?

Alex

-Laryssa ale mów Lary- powiedziała i lekko się uśmiechnęła, niestety wyszeł jej grymas gdyż nie powstrzymała mimiki twarzy przed zareagowaniem na szczepienie.,